در ستایش سالی که گذشت. سلام بیست و یک.
تغییر همیشه یهویی اتفاق نمیفته و اغلب اینقدر ارومه که تو شاید متوجه اتفاق افتادنش هم نشی ولی همیشه هست. من هم قطعا تغییر کردم از سال پیش و این تغییر اروم و مداوم بوده و در کل؟ اره بی شک و بی لحظه‌ای تردید راضیم (دلیل انتخاب ستایش برای عنوان متن همینه).
۲۰ سالگیم در چند کلمه؟ "عجیب، تلخ‌و‌شیرین".
آٰرزو؟ از همون شب قبل تولدم که شمعیو فوت کردم و ارزوم از دست ندادن آدم های نزدیک زندگیم بود 'حس' کردم که امسال، سال از دست دادنه برام. پس آرزوی عمیق قلبیم؟که از دست ندم امسال چیزهایی که به دست اوردم و برام مهمن. قطعا این آرزو یک آٰرزوی خشک و خالی نیست و براش تلاش میکنم و امیدوارم که در نگه داشتن کس یا چیزی که برام مهمه زور من از تقدیر و سرنوشت و این حرف‌ها بیشتر و من آدم قویِ این داستان باشم.
تلاش امسال؟ برقرار کردن تعادلی که سال گذشته کمرنگ تر بود.
و حس این چند روز اخیر؟ نمودار سینوسی با برد بسیار زیاد! حال شدیدا خوب و حال شدیدا بد. گریه‌ی بی‌وقفه از شادی و زار زدن.
امسال رو اگه ممکن بود تکرار میکردم؟ قطعا.
اتفاق هایی افتاد که فکرش رو ابدا نمیکردم. میدونم که سال اینده هم ازین اتفاقا برام توی استینش داره. امیدوارم در نهایت همه یا حداقل بیشترشون تهش خوب باشه و بتونم سال دیگه همینقدر راضی و خرسند از سالی که بهم گذشته باشم و بیشتر.
